У Львове адкрылі выставу, прысвечаную вязням таталітарных рэжымаў

У першай львоўскай медыятэцы адкрыта выстава для ўшанавання жывых змагароў за незалежнасць Украінскага дзяржавы, якія перажылі савецкі і нацысцкі таталітарныя рэжымы. Восем жыццёвых гісторый людзей, зафіксаваных у іх біяграфіях, фрагментах успамінаў, фотаздымках і дакументах,якія прайшлі « пекла » канцэнтрацыйных лагераў, распавядаюць аб барацьбе з акупантамі. Таксама ў экспазіцыі коратка выкладзена гісторыя знаходжання Галічыны ў складзе аўтарытарнай Польшчы, таталітарных СССР і Германіі. Пра гэта паведамляе карэспандэнт IA ZIK. Па словах дырэктара музея « Тэрыторыя тэрору » Тараса Чолия, ідэя выставыпаўстала з жадання даследаваць гісторыі людзей, якія складаюць цэлую эпоху, праходзіць, але гэтыя людзі яшчэ ёсць сярод нас. &Laquo; Яны могуць прааналізаваць і параўнаць, чым адрозніваецца камуністычны рэжым ад нацысцкага, як жыць « пры Польшчы » і якім стала жыцця ў Савецкім Саюзе. Тут рэальныя сведкі гэтых падзей. Таму мы хочам расказаць пра ных больш … » Такім чынам, на выставе прадстаўлены восем асоб, якія ўдзельнічалі ў нацыянальна-вызваленчым руху: Яраслава Гасюк, Сцяпан горычы, Ганна Іваніцкі, Вера Крокис, Арына Матешук, Любамір Полюга, Фёкла Тыхан, Ірына Шуль. &Laquo; Кожная з гэтых асоб заслугоўвае асобнай кнігі, фільма, пам ’ памяці », – кажа Такрас Чолий. &Laquo; У савецкія часы іх клішэ – &Laquo; бандэраўцы ». Наша задача была паказаць іх як цэласных асоб, вызваліць толькі ад аднабаковага погляду, бо мала хто пра іх ведае ці мае магчымасць пагутарыць. Вядома, сярод іх ёсць вядомыя асобы, але ёсць і тыя, хто не мае нават аддрукаванай аўтабіяграфіі ». Тамунаша задача стварыць медиаархив з успамінаў відавочцаў », – распавядае каардынатар выставы Людміла Левчинюк. П ’ пяцёра герояў, сярод якіх Сцяпан Горечний, Вера Крокис, Дар'я Полюга, Ірына Шуль і Фёкла Тыхан прыйшлі асабіста на адкрыццё выставы, каб падзяліцца ўспамінамі аб лагерную жыццё. Жывым сведкам, якія чэрпалі натхненне ву барацьбе ў Рамана Шухевіча, каб захаваць нацыянальную адасобленасць, цяпер у сярэднім паннаў ’ яносто гадоў, старэйшая – Ірына Шуль – 1918 нараджэння. &Laquo; Гэта быў такі час светлы, непаўторны. Цяпер ідуць хлопцы: у мяне ўнук 22 гадоў пайшоў ваяваць, я перажываю, а сама я тады не баялася нічога, у нас былі такія настаўнікі, проваднікі, якія нас натхнялі. Таму дзіўлюся: колькі народу ўпала, а цяпер выстаяць не змаглі. Чаму мы не можам мець сваёй дзяржавы? &Raquo;, – разважае былы политв ’ вязень Дарыя Полюга. Аб гэтым паведаміў

Source: http://uzinform.com.ua/

ВВЕРХ