Ато ці ўсё ж такі вайна?
У Протяг многіх стагоддзяў тэрыторыі сучасных Украіны і Расіі пребывалы ў цеснай ўзаемасувязі паміж сабой, то ў складзе розных дзяржаў, то як адзіную саюзную дзяржаву. Не глядзі на навязаную грамадству ў савецкі час ідэалогію ў сваяцтве і адзіным паходжанні нашых народаў, шматвяковаму братэрства, сяброўства, отнОшен паміж украінцам і рускімі так Фактычна ніколі і НЕ былі асабліва дружалюбным і ўжо тым больш НЕ роднаснымі (як пра тое любяць заявяць вышэйшыя чыны расійскага палітыкум і духавенства). З прыходам да ўлады ў 2009 годзе прарасійскіх настрояў Партыі Рэгіёнаў і яе лідэра Віктара Януковіча гэтая канфрантацыя толькі мацнела, падагреваемая як знутры, так і звонку. Кіраўніцтва краіны як-быццам НЕ заўважаў памылак папярэднікаў і ўсё больш ўзмацняла внутриобщественные канфліктныя настрою захаду і усходу (цалкам магчыма, з улікам Цяперашні падзей, што ўсё гэта мела вызначана НЕ ўнутраны, а вонкавы намер). Як бы там ні было, але ўсё гэта напружанне вылілася спачаткуу чарговы Майдан з вялікай колькасцю ахвяр, а затым і ва ўзброены канфлікт на ўсходзе краіны, Які цяпер ужо відавочна можна называць (нягледзячы на ??ўпартую трактоўку ўкраінскага боку, як АТЕ). Гэты канфлікт паказаў усю ўразлівасць ўкраінскай сістэмы ўзбраення, а таксама прымяненне зусім новых тактык і метадаў вядзення баявых дзействаўой, Якія выходзяць далёка за поле лаянцы і разуменне якія ўдзельнічаюць. Гэты ж канфлікт паказаў неверагодную кансалідацыі ўкраінскага грамадства ў сумесным парыве дапамогі сваім войскам, неверагодную ахвярнасць і стойкасць, роўна як і тупасць армейскай верхавіны.Source: http://uzinform.com.ua/
