Зводны атрад Хмяльніцкі праваахоўнікаў вярнуўся з зоны ато
45 работнікаў міліцыі на чале з камандзірам зводнага атрада, начальнікам ўпраўлення грамадскай бяспекі УМВД Украіны ў Хмяльніцкай вобласці Сяргеем Мельнікам, вярнуліся з месячнага камандзіроўкі з Данецкай вобласці. Зводны атрад складаўся з байцоў спецыяльнай роты міліцыі (былы «Беркут»), спецроты «Богдан» і добраахвотнікаў з ліку супрацоўнікаў горрайорганов міліцыі і абласнога ўпраўлення ўнутраных спраў. Сустракалі байцоў шматлікія сваякі, сябры, калегі і кіраўніцтва кіравання на чале з начальнікам Мікалаем Семенишин. - Вы з годнасцю і гонарам выканалі пастаўленыя задачы. Хочацца, каб ратацыі произошваліся менавіта так, - звяртаючыся да байцам, сказаў Мікалай Аляксандравіч. - Кожны з вас з'яўляецца прыкладам для работнікаў міліцыі, якія яшчэ не праходзілі службу ў ато. - Мы аказвалі дапамогу мясцовым работнікам міліцыі, неслі службу па ахове грамадскага парадку і на блокпаста. Мясцовае насельніцтва, у асноўным, ставілася да нашых байцоў станоўча. Мы також спрабавалі дапамагаць людзям, чым маглі - правізіяй, лекамі і г.д., - распавядае камандзір атрада палкоўнік міліцыі Сяргей Мельнік. Старшы інспектар спецроты міліцыі «Богдан» Іна Кметь - першая жанчына-міліцыянт з Хмяльніцкай, якая адправілася ў зону ато. Дома яе з нецярпеннем чакаў любіць муж і маленькі сыночак. - Калі будзе магчымасцьь, я яшчэ раз паеду, - кажа Іна з упэўненасцю. - Ехаць у зону ато страшна, але абараняць Радзіму - не. Сына бачыла амаль штодня праз праграму «Skype». Ён прасіў, каб я вярталася хутчэй ... Любіць і абараняць Радзіму немагчыма без жадання. Гэта павінна быць у сэрцы з дзяцінства. Родныя і блізкія байцоў не хаваюць сваёй радасці і слёз частя. - Сустракаю свайго сына. Увесь гэты час моцна хвалявалася за яго, лічыла дні да яго прыезду, - распавядае Алена, маці інспектара ўпраўлення грамадскай бяспекі УМВД Арцёма Мруга. - Арцём ўпершыню паехаў у зону ато, але ён спецпадрыхтоўку, і гэта мяне супакойвала. Я яго не стрымлівала, ён сам захацеў і вырашыў паехаць. Але так іпавінна быць. Ён сапраўдны мужчына, я ім вельмі ганаруся. Сам Арцём кажа, што праз інфармацыйную блакаду не так лёгка дастукацца да мясцовых жыхароў, але ўспамінае і прыемныя моманты: - Мы стаялі начамі на блокпаста, мерзлі. А мясцовыя бабулі прывозілі нам туды нейкую ежу, кансервацыю. Казалі, што тэлефанавалі іх сыны з Расіі і прасілі дапамагчы нам.Пра гэта паведамілі ўSource: http://uzinform.com.ua/
