У адной з цэркваў Львоўшчыне Андрэя Кузьменка адлюстравалі Янам Хрысціцелем
У сяле Верына на Львоўшчыне, мясцовую царкву працягваюць распісваць малюнкамі сучаснікаў - грамадскіх дзеячаў і палітыкаў. Да ўжо звыклым тут ўладара Барыса Гудзяка, кіраўніка УГКЦ Сьвятаслава Шаўчука, таты Францыска і сям'і Юшчанкі ў вышыванках дадаліся і Героі НябеснайСотні і ўкраінскія спевакі. Да прыкладу, Андрэя Кузьменка адлюстравалі ў вобразе Іаана Хрысціцеля. Пра гэта гаворыцца ў сюжэце журналіста першых заходнеўкраінскіх навін « Агляд дня » (Будны дзень у 21:00 на тэлеканале ZIK) Ірыны Сала. &Laquo; Тут у нас намалявана і дырыжора нашай царквы. Ён памёр, я яго ўжо нават не заспеў. Гэта ён заснуўа ў наш царкоўны хор. Яшчэ тут ёсць дзяка », – паказвае царкоўны малюнак настаяцель храма айцец Васіль. Але больш за ўсё дыскусій выклікаў вобраз Іаана Хрысціцеля, аблічча якога вельмі падобны на твар нябожчыка спевака Андрэя Кузьменка. Святар разам з мастаком, Мікалаем Гавриливым, хацелі такім чынам зрабіць царква бліжэй і больш зразумела длязвычайных людзей. Прыхаджане да наватарства ў сваім храме ўжо прывыклі. Бо некалькі гадоў таму ў царкве адлюстравалі Юшчанкі з сем ‘ сям'ёй. Пасля руж ‘ мачэння святара прыхаджане толькі радуюцца новым тварам. &Laquo; Там ёсць тыя, хто быў прыслужнікамі ў царкве, ёсць розныя людзі. Мы гэта разглядаем, усё падабаецца. Вельмі добра намалявана », –лічаць прыхаджане храма. Пра тое, што сына намалявалі як святога, бацькі Андрэя Кузьменка даведаліся, як і ўсе – з інтэрнэту. Дазволу ў іх ніхто не пытаўся, але яны не супраць. &Laquo; Я не была злой за тое, што яны яго так адлюстравалі. Аднак, вельмі здзівілася. Калі яны гэта робяць ужо даўно і ў царкве ўжо існуе такая практыка, то чаму ж. Даволітакое, неадназначнае адчуванне », – прызнаецца маці Андрэя Кузьменка Вольга. І нябожчык Кузьма – не адзіны спявак, намаляваны ў царкве. Насупраць лідэра « Скрабіна » у вобразе Володомир Вялікага мастак намаляваў саліста групы « Мэры » Віктара Віннік. &Laquo; Калі я пра гэта даведаўся, спачатку было даволі дзіўныяе пачуццё. Аднак, такое рашэнне мастака. Мабыць, ён адбіраў шмат вобразаў і менавіта на гэтую гістарычную асобу падышоў я. Ну што цяпер рабіць? Можна потым замаляваць у выпадку чаго », – разважае Віктар. Мастацтвазнаўцы адзначаюць, што традыцыя свабодных роспісаў цэркваў стала папулярнай у пачатку XVI стагоддзі і распаўсюджаная не толькі ў Украіне, але і пу ўсім свеце. Часта іканапісцы малявалі сябе, таксама малявалі сваякоў або проста знаёмых. Папулярная ў нас і традыцыя казачых абразоў, таму ў выпадку Веринский царквы мастак канонаў не парушаў. У той жа час эксперты дадаюць: у такім роспісу галоўнае – ня перайсці мяжы. &Laquo; Калі праводзіць нейкія аналогіі паміж людзьмі біблейскіх часоў або святымі, то трэба гэта рабіць вельмі асцярожна, каб не зайсці занадта далёка. Магчыма, варта пачынаць з намёкаў », – раіць иконознавець Саламія Ціма. На Львоўшчыне гэта ўжо не першы выпадак сучасных роспісаў у цэрквах. На сценах храма Маці Божай ў Львове нядаўна намалявалі герояў ато і так званых « ватовак », а таксама персанажаў « Рускага свету », якія чакаюць Суд Божы.Source: http://uzinform.com.ua/
