Новая патрульная паліцыя: тыдзень на дарозе

У перадапошні дзень восені, 29 лістапада, у Ужгарадзе і Мукачава нарэшце з'явілася доўгачаканая патрульная паліцыя. Проста з урачыстасцяў, пасля прыняцця Прысягі ў прысутнасці кіраўніцы ўкраінскай паліцыі доме Деканоидзе і шматлікіх журналістаў, два дзесяткі патрулёў на новенькіх «Таёта Приус»Адправіліся на патруляванне. Прайшоў тыдзень. Вядома, гэта жанчын час, каб рабіць першыя высновы. Аднак вектар працы новай паліцыі ўжо відаць. Як і першыя іх дасягненні і прамашкі. Так, «за» і «супраць» новай паліцыі. Надзеі на гэтых маладых сімпатычных хлопцаў і дзяўчат былі і застаюцца вялікімі. Занадта вялікая роспач ўкраінскага грамадства ў зТаро сістэмы. І ў першую чаргу - да даішнікаў на дарогах, пра якія ў Украіне не распавядае анекдоты хіба што лянівы. Новых паліцэйскіх, як і ўсё новае, наш народ пакуль любіць. І, як гэта прынята ва ўкраінскім, мае на іх завышаныя чаканні. Вядома, наіўна спадзявацца, што 240 юнакоў і дзяўчат, хай і на новенькіх японскіх «Приус» і ў добрай Амерыканскі форме, адразу ж навядуць парадак на дарогах ва ўсім Закарпацце. Як трапна заўважыў у інтэрв'ю кіраўнік Закарпацкай міліцыі Сяргей Князеў, парадак на дарогах залежыць не ад паліцыі, а ад усіх удзельнікаў руху, гэта значыць ад нас з вамі. Як і ўсякая навацыя, новая патрульная паліцыя мае як плюсы, якія даюць ёй фору, так і мінусы, якія цягнуць уніз. Першы і самы вялікі плюс - новыя асобы паліцыі, чыстая старымі «Даішныя» скандаламі рэпутацыя і вялікі крэдыт грамадскага даверу. Праўда, скептыкі скажуць, што сярод гэтых 240 «новых» - і 40 "старых" міліцыянтаў - ДАІшнікаў і ППС-нікаў. Гэтыя, маўляў, хутка навучаць юных і нявопытных калег «вырашаць пытанні» з кіроўцамі-парушальнікамі ... Таке цалкам можа здарыцца, калі не будзе свабоды і цвёрдасці кіраўніцтва. А яны, падобна, ёсць. Мяркуючы па неадназначных месседжем галоўнай полициянткы доме Деканоидзе, агучаных 29 лістапад асабістаму складу аблупраўлення Закарпацкай паліцыі, карупцыянерам ў новай паліцыі не месца. Як запэўніла харызматычная грузінка, яна да апошняга адстойваць кожногу сумленнага паліцэйскага, але бязлітасна караць тых, хто прыйшоў у паліцыю працаваць на сваю кішэню, была "дахам" бізнэс. Замяніць калегу, што памыліўся, будзе няма каму. Конкурсны адбор у паліцыю прайшло два-тры разы больш прэтэндэнтаў, чым было пасад. І гэта добра. Таму што кожны дзеючы патрульны ведае, што на яго месца адразу прыйдзе нічым не горш калега. Азначыць - шанаваць працай. Так рабілі ў Грузіі. Адзін заступаў на пасаду з вялікай зарплатай і з перспектывай пазбавіцца ўсяго і сесці ў турму, калі «згрэшыць». А двое яго пакуль грамадзянскіх калегаў цярпліва чакалі, пакуль «дзеючага» таварыша пасадзяць. Стары як свет бізуна і перніка ... Іншая справа, ці хопіць у дзяржавы грошай на «пернік» у вывыглядзе зарплаты паліцэйскім «ад 6000» і палітычнай волі кіраўніцтву - на «пуга» ў выглядзе даведзеных да турмы спраў па хабарніцтве паліцэйскіх. Сярод галоўных мінусаў новай паліцыі - яе нявопытнасць. У савецкія часы, каб стаць хоць бы сяржантам міліцыі, трэба было прайсці 5-месячныя курсы ў школе міліцыі, пажыць з усімі ў казарме ў Львове або Даиеви, вывучыць асновы заканадаўства, валоданне зброяй, прыёмамі рукапашнага бою і да таго падобнае. Калі малады міліцыянт ўліваўся ў калектыў, за ім прыглядаў некалькі месяцаў дасведчаны настаўнік. Часам даходзіла да таго, што «старыя» паелі «маладога» і глядзелі з боку, як той паводзіць сябе, не лезе біцца, ня хапаецца за зброю, не пляце глупстваў ... ІЦу не кажаце, і шклянку гарэлкі час лепш пакажа ўтоеную сутнасць чалавека, чым мудрагелістыя тэсты і дэтэктары ... Калі «малады» ужываўся ў калектыве, яго чакалі штотыднёвыя вучэнні па прафпадрыхтоўкі. Не адзін тоўстую сшытак трэба было спісаць, пакуль дасягнеш сутнасць нялёгкай праваахоўнай справы. Была яшчэ адна - галоўная перавага савецкай міліцэйскай зистемы, пра якую цяпер таксама незаслужана забыліся. Пры Саюзе практычна нельга было даслужыцца да кіруючага крэсла, калі ты не працаваў хоць бы 5 гадоў «на зямлі» - шараговым оперы, участковым, следчым і да таго падобнае. Зараз на гэта ўсё проста няма часу. Ўкраінскае грамадства хоча ўсё і адразу - каб сумленныя хлопцы на «Приус» з мігалкамі адразу навелі лад. Без «савецкай» казармы, настаўнікаў, тоўстых сшыткаў і «сто грам» ім застаецца адно - вучыцца на ўласных памылках. Першыя агрэхі нявопытных паліцэйскіх ўжо відаць. З іх пацяшаецца народ. Кагосьці раздражняе бесперапыннае мільганне на вуліцах паліцыянтаў сірэн. Вадзіцелі скардзяцца, што «маладыя» гадзіну разбіраюць банальнае парушэнне ПДР і элітарны пратакол не заўсёды ўмеюць скласці. У Кіеве чацвёра паліцэйскіх не маглі скруціць калматага Чубаку. У Мукачава жанчына «з бадуна" ледзь не падавіла паліцэйскіх машынай, а потым яшчэ і збіць пагражала. У Ужгарадзе то п'яная, ці абкураная яе «колегиня» адбівалася з адборнымі мацюкамі да апошняга, пакуль яго нарэшце скруцілі і притягнулы ў гараддзел. Вядома, «стары» міліцыянт хутка «супакоіў» бы ўсіх трох Фендрык, пачысціўшы пры гэтым яшчэ і кішэні п'янага ... І па старым ня трэба шкадаваць. Памятаеце біблейскую мудрасць: маладое віно ў старыя мяхі НЕ разліваюць. Давайце дамо час і давер нашым дзецям-паліцыянтам. І будзем па-бацькоўску талерантныміда іх памылак. З нашай дапамогай маладая ўкраінская паліцыя, хай і не хутка, але з часам усё ж стане падобнай на «кіношных» копаў не толькі сваёй формай, галівудскімі ўсмешкамі і машынамі, але і па сваёй сутнасці, стане цывілізаваным праваахоўным органам еўрапейскай дзяржавы Украіна. Да працы, хлопцы! Сумленна служыць ўкраінскага народу.Аддзел камунікацыі ГУ ПП у Закарпацкай вобласці

Source: http://uzinform.com.ua/

ВВЕРХ