«Гузік-2» не толькі пра каханне, - Ірэн Роздобудько. Урывак з рамана
Для тых, хто думае, што «Гузік-2» толькі пра каханне, Ірэн Роздобудько апублікавала ўрывак з рамана. Яна размясціла яго на сваёй старонцы ў Facebook. Падаем урывак з рамана: & Laquo ... Нас людзей з дзесятак на тым сене гнілым ляжала – дзеці, жанчыны. Усе босымі нагамі ў зламану вароты, на лес выходзіла, свяцілі. Хто – зусім хворы, хто-то і памерлы, не ведаю. Бо п ’ пяць гадоў мне было. Мы таксама быццам паміралі. У маці дыхання, як з печы – я ў яго, як у коўдру нырала, грэлася. А ногі – ледзяныя. І вось прачынаюся ад таго, што п ’ пяці мае ахутвае якое вільготнае цяпло. І такое адчуванне приемне ад дзіўных жорсткіх і гарачых дакрананняў. А як цяпер мне вядома, на ступнях – ці не ўсе нервовыя заканчэння. Усе спяць, сопят, кашляюць, стогнуць. Я вочы адкрыла, а там, унізе, каля маіх ног, бліснулі два жоўтых агеньчыка – вочы! Толькі не чалавечыя. А чые. Звера якога. І ці варта звер нада мной і п ’ пяці мае аблізвае …Дыханне перарывістае, пстрычка сківіц і – Лизье, Лизье, як суп хлебает з міскі. Мне б закрычаць, а я зачаравана маўчу, прыслухоўваюся толькі, як прыемна адчуваць гэта вільготнае цяпло і дотыку. Заўважыў, што я на яго гляджу – замер. Зараз, думаю, схопіць зубамі. Але думаю пра гэта з захапленнем, бо ўяўляю, што ТАМ, куды Паволочь, лепш будзе.Імгненне глядзеў на мяне – ўсю поглядам працяў. І зноў за сваё: Лизье, Лизье. Я нават ўсміхнулася – так казытліва, так цёпла, так прыемна і млява, што падумалася, што гэта анёл зверскі падабенству мяне ратаваць спусціўся. П ’ пяці да гараць! І ёсць расхацелася. Затым той госць начны абнюхаў іншых. І … схапіў за нагу якога хлопчака (можа аднагодка майго, а можа і малодшага), панёсся з ім у лес. Жанчыны паўскоквалі, шум паднялі. А потым хто-то кажа: « Так ён даўно ўжо мёртвы ляжаў. І маці яго мёртвая ». Так яно і было … &Hellip; Калі маці на раніцу надзела мяне ў свае чуні, кажа, ты дзе ногі памыла, што за цуд? Так яно цудам і засталося, таму што нічога я поясниты не магла. А, можа, не захацела. Бо была прыгода, як ужо казала – звышнатуральная, невытлумачальныя. Чаму звер мяне ТАК вылучыў з многіх, што там маім слядах адчуў? Ці не тое, што шлях мой будзе доўгім. І такім далёкім – да Каліфорніі, да гэтага маёнтка каштоўнасцю ў мільён. Хто б тады пра гэта мог падумаць !? ....... &Raquo;. Якпаведамлялася, заўтра, 23 красавіка, у 19.00, у Кіеве адбудзецца прэзентацыя рамана « Гузік-2. Дзесяць гадоў праз ». Нагадаем, пасля чытання рукапісы рамана « Гузік-2 » галоўны рэдактар ??Таццяна Вергелес апублікавала ліст Ірэн Роздобудько. Яго можна прачытаць па спасылцы.Source: http://uzinform.com.ua/
