Роўна развіталіся з адной з апошніх сваіх визволительок
Пайшла з жыцця Вера Рыгораўна Грыбанава (5 кастрычніка 1933 - 20 красавіка 2015 г.). Пазаўчора з ёй развіталіся на могілках «Новае». Праведнік свету, удзельнік баявых дзеянняў Вялікай Айчыннай вайны, партызанка-сувязная партызанскага атрада «Пераможцы», удзельніца руху супраціву. У 2009 годзе яна былаузнагароджаны ордэнам "За заслугі" III ступені за мужнасць і самаахвярнасць, праяўленыя ў гады Вялікай Айчыннай вайны ў выратаванні асоб яўрэйскай нацыянальнасці ад фашысцкага генацыду, захаванні памяці ахвяр Халакосту. Калі 2 лютага Роўна адзначала семдзесят першым гадавіну вызвалення ад фашысцкай акупацыі, Веру Грыбанава ўшаноўвалі сярод трох, залаишилися ў жывых, вызваліцеляў Роўна. Зараз з гэтай кагорты ветэранаў застаецца з намі ўсяго два. У адным з апошніх інтэрв'ю газеце «7 дзён» Вера Грыбанава распавядала: - Падчас вайны, яшчэ дзяўчынкай я наглядзелася на нейкія жахі. Ваеннапалонных, параненых, кантужаных, зьбітых трымалі горш быдла - за калючым дротам пад адкрытым небам. Дождж,снег, кроў, гной, гразь ... Мы з мамай насілі ёсць салдатам і да габрэйскага гета. Многія байцы змаглі ўцячы: іх ніхто не лічыў. Хто-небудзь з уцекачоў звяртаўся да нас, і мы хавалі іх дамы. А потым нас з мамай і сястрычкай забралі за гэта ў турму. Маму расстралялі 1943 на трэці дзень Раства. А мяне і сястру цудам выпусціцьці. Вайна - гэта жудасна. Людзі добрыя, любіце адзін аднаго і не забывайце пра тых, хто загінуў! Гарадскі галава Роўна Уладзімір Хамко выказаў шчырыя спачуванні з нагоды гэтай незаменнай страты. «Гэта быў чалавек-легенда, - сказаў Уладзімір Хамко, каментуючы глыбіню гэтай страты для Роўна. - У зусім юным узросце, яшчэ будучы падлеткам яна прадэманстравала іку сілу духу і мужнасць, якія не пад сілу нават многім дарослым. Ўклад кожнай такога чалавека ў нашай Перамозе - проста неацэнны. Шкада, што яны так імкліва пакідаюць нас. Таму вельмі важна для нас - акружыць сваёй увагай і клопатам тых, хто яшчэ з намі. А тым, хто сышоў у вечнасць, - наша шчырая падзяка і вечная памяць ». Людміла Мошняга Пра гэта павидомилы ў Ровенскім гарадскім савецеSource: http://uzinform.com.ua/
