Ветэран АУС Тернопольщины, чарнобылец Міхаіл прагніла: "Наша прафесія - служыць людзям"
Хоць і прайшло амаль два дзесяцігоддзі з дня, калі «мірны атам» ператварыўся ў смяротнага ворага чалавецтва, чарнобыльскія раны на ўкраінскай зямлі і ў душах ліквідатараў яшчэ ятряться. Абавязак цяпер якія жывуць памятаць подзвіг тых, хто цаной уласнага жыццяя і здароўя, далучыўся да ліквідацыі наступстваў аварыі на ЧАЭС. Аб службе ў зоне адчужэння успамінае ветэран АУС, палкоўнік міліцыі Міхаіл прагніла. - У Чарнобыль мяне, тады яшчэ міліцыянта патрульна-паставой службы, накіравалі ў складзе зводнага атрада супрацоўнікаў міліцыі ў траўні 1987-га. Кіраўніцтва выклікала, сказаў - трэба ехаць. У зоне ададчужэння Міхаілу Міхайлавічу разам з калегамі прыйшлося выконваць задачы па прадухіленні вывазу радыеактыўных прадметаў, недапушчэння падпалаў у вёсках, з якіх адсялілі жыхароў, праверкі транспарту, які быў прыцягнуты да дастаўцы людзей і тэхнікі на атамную станцыю. Знаходзячыся ў зоне адчужэння, міліцыянту з Тернопольщины не раз даводзілася рызикуваты жыццём. - Памятаю, як толькі вызваліўшыся з начнога дзяжурства на кантрольна-прапускным пункце «Зялёны мыс», па радыёстанцыі я пачуў просьбы аб дапамозе ад калегаў. Міліцыянтам, якія знаходзіліся ў 12 кіламетрах ад нас, у вёсцы Апачичи, натыкнуліся на групу невядомых асобаў, бясчынствавалі ў апусцелым вёсцы. Разам з таварышам,які таксама звольніўся з начнога дзяжурства, спынілі машыну, якая ехала ў спадарожным кірунку, і паспяшаліся на дапамогу калегам. На месцы высветлілася, што зламыснікаў шасцёра, а праваахоўнікаў толькі двое, значыць, мы падаспелі якраз у час. Хоць парушальнікі і аказалі фізычны супраціў, нам удалося без прымянення зброі, затрымалі іх і даставіць у райаддзел міліцыі.Пазней стала вядома, што яны зрэзалі мак на пакінутых прысядзібных участках, не грэбавалі таксама і маёмасцю, людзі пакінулі. Як бы цяжка ні было, Міхаіл Міхайлавіч заўсёды памятаў настаўленьняў маці: быць сумленным, справядлівым, чалавечным. - Нельга напісаць чарнавы варыянт жыцця, а затым выправіць на ім усе памылкі або пачаць з чыстага лістаі, - перакананы палкоўнік міліцыі Міхаіл прагніла. - Пражыты дзень ужо не вернеш, так, каб не прыйшлося рабіць, куды б ні закінуў лёс, трэба памятаць пра свой абавязак перад навакольнымі. Такая наша прафесія - служыць людзям. ССО УМВД Украіны ў Цярнопальскай вобласціSource: http://uzinform.com.ua/
