Чарнобылец-ліквідатар з Валыні Аляксандр Гнацюк: "Гэтая трагедыя забрала многіх, але я не скарыўся"
Міліцыянт тры месяцы прабыў у зоне адчужэння. Вярнуўшыся дадому, загартаваны службовымі цяжкасцямі і цяжкімі стратамі сяброў, стаў выкладчыкам у міліцэйскім вучылішча і атрымаў званне чэмпіёна Украіны па барацьбе самба. З тых часоў, калі «Мірныі атам »выйшаў з-пад кантролю спецыялістаў, прайшло 29 гадоў. Трагедыя пранеслася краінай, пакінуўшы непапраўныя наступствы: адабраныя сотні чалавечых жыццяў, скалечаныя лёсы тысяч ўкраінскім ... У Чарнобыль маладога Аляксандра Гнацюка накіравалі, калі ён знаходзіўся на тэрміновай службы ў войску. - Добра памятаю тыя гады. З 1985-га па 1987 год я служыў увайсковай часткі ў Львове. Не думаў, што адна толькі ноч кардынальна зменіць маё жыццё. Нас паднялі па трывозе. Быў загад: тэрмінова адпраўляць салдат у Чарнобыль. Камандзіры давалі сухія вказикы, ніхто не тлумачыў, куды і навошта едзем. Ужо потым даведаліся, што на Чарнобыльскай АЭС адбылася аварыя, але якімі наступствамі яна пагражае, ніхто і ўявіцьі сабе не мог, - успамінае пенсіянер АУС. За тры дні ў Кіеве салдаты прайшлі медыцынскі агляд, пасля гэтага іх групамі адпраўлялі ў 30-кіламетровую зону. Першыя ўражанні ад убачанага да гэтага часу перад вачыма: - Было жудасна глядзець на закінутыя вёскі, у якіх нядаўна кіпела жыццё. Здавалася, гаспадары пакінулі дома хвіліну назад, спадзеючыся неўзабаве повернутися. Уся мэбля, рэчы, жывёлу засталіся на сваіх месцах. Пакідаючы хаты, людзі забіралі толькі самае неабходнае - дакументы, грошы, каштоўнасці. Працуючы ў зоне бедства, маладыя салдаты эвакуіравалі людзей, якія яшчэ не паспелі ці адмаўляліся пакідаць свае домікі ў Чарнобылі і Прыпяці, а таксама ў прылеглых да іх вёсках. - Кіраўніцтва штаба з'явіўсяыло канкрэтную задачу: не дапусціць крадзяжу і вываз заражаных радыяцыяй рэчаў з зоны адчужэння. Мы асобнымі групамі патрулявалі населеныя пункты. Паколькі тэрыторыі былі велізарныя, перасоўваліся БТРам. Правяралі, ці не сарваныя замкі з дамоў, кватэр, апячатваць жылыя дамы, кватэры і пад'езды. Памятаю, як ехалі паміж дамамі ў приватному сектары Чарнобыля. Маю ўвагу прыцягнулі вуснах ярка чырвоныя вароты гаража і свежыя сляды ад пратэктараў аўтамабіля. Аднак з гэтага жылога сектара горада даўно эвакуіравалі людзей. Падышоўшы бліжэй, заўважыў, што замак дзверы гаража сарваныя, машыны не было, таму зразумеў, што ў памяшканні былі марадзёры, якія, верагодна, скралі аўтоЧБ. Па радыёстанцыі перадаў інфармацыю ў штаб. І сапраўды: на выездзе з акружанай зоны ў кірунку сталіцы былі затрыманыя зламыснікі, якія перасоўваліся схопленым аўтамабілем «ВАЗ 2106». У небяспечнай зоне міліцыянт прабыў да канца ліпеня: - Тады не было страшна. Радыяцыя - нябачная, і наступствы паразы выяўляліся пасля. Шчыра кажучы, г.і былі маладымі, некалькі легкадумна, таму думалі, што пройдзе. Шмат хто з маіх таварышаў па службе сродкамі абароны грэбавалі, бо цяжка кругласутачна быць у процівагазах і рэспіратары. Ужо потым, падчас абследавання, высветлілася, што тыя, хто апранаў ахоўныя маскі, менш былі ўражаны радыеактыўным пылам. - Памятаю: калі вярталіся ў Львоў, зноў праходзілімедыцынскі агляд. Нам прызначалі шмат абследаванняў, прыпісвалі па жмені лекаў. Каго адразу шпіталізавалі: некаторыя з іх вярнуўся ў частку, іншыя - не, - распавядае Аляксандр Гнацюк. Вярнуўшыся з радыеактыўных зоны, юнак зразумеў: жыццё ўступіла цёмных адценняў, горычы са спецыфічным прысмакам атама, але трэба было ісці далей. Таму пасля заканчатак тэрміновай службы адразу паступіў у педагагічны інстытут імя Лесі Украінскі у Луцку на факультэт фізічнага выхавання: - Атрымаўшы дыплом, вырашыў уступіць у шэрагі АУС. Пачынаў свой шлях з ўчастковага інспектара міліцыі. Доўгі час працаваў выкладчыкам Валынскага вучылішча прафесійнай падрыхтоўкі працаўнікоў міліцыі, а пасля займаў пасадка намесніка начальніка вучэльні па страявой частцы. Працаваў над сабой, цалкам прысвяціў сябе працы, трэніраваў курсантаў - вучыў навыкам рукапашнага бою. Аляксандр Гнацюк - чэмпіён Украіны, майстар спорту па барацьбе самба. Узнагароджаны шматлікімі ведамаснымі медалямі і граматамі. На заслужаны адпачынак падпалкоўнік міліцыі пайшоў з Доўжады намесніка начальніка Киверцивского райвидилу міліцыі. Азіраючыся на пройдзены шлях, Аляксандр Мяфодзьевіч сцвярджае: удзел у ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай станцыі не прайшла незаўважна. Бо памяць аб трагедыі навекі праймаюць ўспаміны аб зоне спусташэньня са злавеснай цішынёй, пра тых, каго забраў нябачны атам ... Таму штогод26 красавіка Аляксандр Гнацюк разам з праваахоўнікамі-ліквідатарамі на Чарнобыльскай АЭС збіраюцца разам, каб ушанаваць памяць пра тых, каго ўжо няма, і падзяліцца ўспамінамі, якія назаўсёды засталіся ў іх душах і сэрцах. ССО УМВД Украіны ў Валынскай вобласціSource: http://uzinform.com.ua/
